Tuesday, October 7, 2008

ျပန္ျပီးက်င့္ဖို႔လိုေနျပီ

စာေရးမယ္လို႔စဥ္းစားမိေပမဲ့တကယ္ခ်မေရးျဖစ္ဘူးစိတ္ထဲမွာပဲေတးထားလိုက္တယ္ ဒီလိုနဲ႔စာေလာကအနဲ႔အဆက္သြယ္ျပတ္ျပီးေနလာခဲ့တာၾကာျပီေလ…အခုလည္းေတြးမိတာေလးကို ျပန္ျပီးေဖါက္သည္ခ်မယ္ေပါ့…က်ေနာ္ေတြးမိတာက လက္ေတြ႔က်င့္ ၾကံအားထုပ္မႈေတြမရွိသေလာက္
ျဖစ္ေနတဲ ဘုရားေဟာတဲ့ လူ႕၀ိနည္းလို႔ေျပာရမဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုရင္၊လူမွန္ရင္က်င့္ကို က်င့္ရမဲ့၊လူ႔က်င့္
၀တ္ေတြ့၊က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ေပ်က္ဆံုးေနတယ္၊စာေတြ႔အရရွိျပီး၊ႏုတ္ိတိုက္အာဂုံေဆာင္ေနတာၾကားရေပမဲ့
လက္ေတြ႔ေန႔ံစဥ္ဘ၀မွာ၊က်င့္သးုံမႈမရွိေတာ့ဘူး..တကယ္က်ေနာ္တို႕လိုက္ေနၾကတာ လိုခ်င္ေနၾကတာက
ေနရာ၊အာဏာနဲ႔ေငြပဲေလ၊ကိုယ္လိုခ်င္တာကိုရဘို႔ ဘာမဆိုလုပ္ရဲတဲ့ သတၱိက အျပည့္..အနစ္နာခံလိုက္မယ္
ဆိုတဲ့စိတ္က မရွိေတာ့ဘူး၊ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ဆင္းရဲရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း၊ျပီးေတာ့ ပံုစံေျပာင္းလာတဲ့ မိဘနဲ႔
သားသမိးဆက္ဆံေရး၊ဆရာတပည့္ဆက္ဆံေရး၊လင္နဲ႔မယားဆက္ဆံေရး၊ဒီၾကားေတြမွာစီးပြြးေရဆန္လာတယ္
မိဘကလည္း၊ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ သားသမီးဆီက၊တံု႔ျပန္မႈကိုေမွ်ာ္ လာတယ္ ၊သားသမီကလည္းျပန္မၾကည့္
ႏုိင္တဲ့ အခါ…ျငီးတြားၾကေတာ့ တာေတြေတြ႔ရတယ္၊သားသမီေတြကလည္းမိဘထက္ပိုျပီး သူတို႔ရင္ေသြးေတြကို
ဂရုစိုက္မိေနတတ္တယ၊သတိထားမိတာေလးေတြေျပာတာပါ၊ကိုယ္ကိုတိုင္လည္းဒီလမ္းကို တစ္ေန႔ေလွ်ာက္ရမွာ ေမ့ေနၾကတယ္တူပါတယ္…အလားတူပဆရာတပည့္ေတြၾကားမွာပိုက္ဆံပိုေပးႏုိင္သူေတြေနရာပိုရတယ္၊လိုတရတပည့္ေတြကိုပိုခ်စ္ေနတယ္၊တကယ္ေတာ့ဆရာဆိုတာသီလသိကၡာကို ပိုျပီးေစာင့္ရတာ၊ကိုယ္တိုင္ကစံျပျဖစ္ရမွာ
အတတ္လည္းသင္၊ပဲ့ျပင္ဆံုးမ၊သိပမခ်န္ေဘးရန္ကာဆီးတဲ့ေလ၊အခုျဖစ္ေနတာကပိုက္ဆံေပးမွစာသင္ရမယ့္အေနထားေတြ၊ပညာတတ္ခ်င္ရင္ေငြရွာလာပါေပါ့ေငြမရွိရင္မသင္ရေတာ့တဲ့အေျခေနမ်ဳိးျဖစ္ေနခဲ့တာဘာေၾကာင့္လည္း၊စံနစ္ေၾကာင့္လားဓကိုယ္တိုင္ကအနစ္နာမခံခ်င္တာလားေတြးေနမိတယ္၊
အၾကီးကဲ၀တ္တဲ့..ထၾကြႏုိးၾကား၊သနားသီးခံေ၀ဖန္ေထာက္ရႈတဲ့၊အခုဟာကမဟုတ္ေသးဘူးေလ၊အၾကီးကမ်ားမ်ားစား၊အငယ္ကသူ႔အံဖတ္စား၊ခိုင္းတာမလုပ္ရင္အျပစ္ေပး၊ဘုရားစကားေ၀းေ၀းေရွာွွင္၊အေမွာင္ကိုဖက္ျပီးဖိမ္ယက္
ေနတဲ့အခ်ိန္လားေနာ္၊တိုင္းျပည္ကိုေကာင္းေစခ်င္တယ္၊ေလာကကိုတကယ္ေကာင္းေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့၊က်ေနာ္တို႕တေတြ၊ဘုရားစကားကိုလက္ေတြ႔က်င့္ၾကံရလိမ့္မယ…မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊က်ေနာ္တို႔ဟာဘုရားကိုလိမ္ေနသလိုပဲျဖစ္ေနမွာေသခ်ာတယ္္၊
က်ေနာ္တို႔ဘယ္လုိေရွ႔ဆက္သြားမလဲ?တရားေတာ္ေတြကိုေမ့ပစ္ျပီးေနၾကမွာလား?ေန႔စဥ္ဘ၀မွာတရားေတာ္ေတြကိုလက္ေတြ႔အသုံမခ်ျခင္တာလား?မခ်တတ္တာလား?ေခတ္မမွီေတာ့ဘူးထင္လို႕လား? က်ေနာ္တို႔ေရွ႔တန္းကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ကတရားေတာ္ကို ေလးစားစြာျပန္လည္လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႕ဆိုတာကို ယံုၾကည္ေနမိရင္း......။