က်ေနာ္အေနနဲ႔ ဘာသာေရးစာေပအေတာ္မ်ားမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ေရးျဖစ္ လည္းဆိုရင္ ၾကီက်ယ္တယ္ လို႔ပဲေျပာ ၾကပါေစ
ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမကို ဗုဒၶအလိုေတာ္က်သိေစခ်င္တယ္..ျမတ္စြာ ဘုရားရဲ႕တကယ့္ဆို လိုရငး္ကဘာ လဲဆိုတာကို က်ေနာ္တို႕ မသိသိေအာင္ၾကိဳးစား အား ထုပ္သင့္တယ္လို႕ က်ေနာ္ယုံၾကည္တယ္ က်ေနာ္ယုံတဲ့ အတိုင္း ဘုရားစကားေတာ္မွန္သမွ်ကို ေပၚယံအသိေလးနဲ႔ တင္ သိျပီးမေနမိေအာင္ေပါ့ေလ ၾကိဳးစားေနမိတယ္ ဆရာရွာတယ္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ သံသယဆူးကို ခ်ဳိးဖို႔ ျပီးေတာ့ မွားေနတဲ့အယူကို အမွန္ေရာက္ ေအာင္ျပေပးဖို႕ ဆရာ ရွာတယ္ ။ခ်ည္းကပ္တယ္ ေမးျမန္းတယ္ ေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္နာတယ္ က်င့္တယ္ ဒီလုပ္ေနရင္းနဲ႔မွသံသယရွိလာရင္ ရင္ထဲမရွင္းလာရင္ ေမးတယ္ မရွင္းရင္ ရွင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့သူကိုညြန္ျပေစတယ္ ညြန္တဲ့ဆီသြားတယ္။
က်ေနာ္ဆိုတဲ့ အေကာင္ကလည္း ရွင္းေလထုံေလေမးခြန္းေတြမ်ားလာေလပါပဲမရွင္းလို႕ရွင္းပါတယ္ဆိုေနမွအဲဒီလို ရွင္းတဲ့ေနရာက ေမး ခြန္းေတြကျပန္ထြက္လာတယ္အဲဒီလိုနဲ႔က်ေနာ့္မွာဆရာေတြမ်ားလာတယ္အသားလည္းနဲနဲက်လာတယ္ ဆိုပါေတာ့..ရင္ထဲလည္းရွင္းတန္သမွ်ရွင္းလာေနျပီေလ၊ အကုန္လံုးေတာ့မရွင္းေသးဘူးဗ်။
ရွင္းတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ လည္း ၊သုတမယညဏ္၊စိႏၱမယညဏ္၊ ဘာ၀နာမယညဏ္ဆိုျပီး တဆင့္ထက္တဆင့္ျမင့္တဲ့ညဏ္ ေတြထဲမွာေတာင္မွ က်ေနာ္ရွင္းတာသုတမယညဏ္ေလးပါဗ်ာ အဲဒီသုတမယညဏ္နဲ႕တင္ရွင္းသင့္သေလာက္ရွင္းဖို႔ က်ေနာ္မ နည္းၾကိဳးစားခဲ့ရတာပါ။
ေနာ္ထပ္ စိႏာၱမယညဏ္ နဲ႕ ဘာ၀နာမယ ညဏ္ေတြအတြက္ လက္က်န္ျဖတ္သန္းရမဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ ၾကိဳးစားရဦးမွာ ေလ..။ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ေထရ၀ါဒ ဆိုတာတျခားဘယ္ဘာသာကိုမဆို ေစာ္ကား၊ပုတ္ခတ္၊ အတင္းေျပာခ်င္း အလွ်င္းမရွိဘူး လို႔က်ေနာ္ သင္ခဲ့ရပါတယ္၊ျမတ္စြာဘုရာပြင့္ေတာ္မူလာျခင္းဟာ ေလာကသားအားလံုးအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးကိုေဆာင္ရြက္ဖို႔ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ဒီအတိုင္းလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးဟာ၊ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာဂါတန္း လမး္နဲ႔ေတာင္မွ ေလာက အတြက္ လုပ္ေဆာင္ ေတာ္မူသြားတာကို အားလုံးသိျပီးသာပါ။
အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္အိပ္စက္ခိ်န္အလြန္နည္းေနတဲ့ၾကားကအလုပ္ေတြလုပ္ခဲ့တာကိုေတြးမိတိုင္းရွိခိုးမဆံုးျဖစ္ရပါတယ္
မနက္မိုးေသာက္အာရုံတက္တာနဲ့ဘယ္သူ႕ကိုကူညီရမလဲဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔နုိးေတာ္မူေနပါျပီေတြ႔ျပီဆိုတာနဲ႔အတန္စားမခြဲေရာက္ေအာင္သြားျပီး ခၽႊတ္ေတာ္မူတယ္၊
သစၥာညဏ္ေရာင္အတြက္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာပါရမီျဖည့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ျမတ္စြာဘုရားကိုေတြးမိတိုင္းလည္း
သာသနာေတာ္ရဲ႕တန္ဖိုးကိုပိုျပီးသိလာသလိုခံစားရတယ္၊က်ေနာ္တို႕အခုရွိေနတဲ့အဆံုးအမေတြကိုတကယ္တန္ဖိုးထားတတ္ေနရဲ႕
လားဆိုတာေမးစရာေတြေပါ့၊ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕နုိးထျခင္းဟာျမတ္စြာဘုရားလို အေကာင္ဆံုးႏုိးထျခငး္မဟုတ္ေတာင္မွ ေျခဖ၀ါးေတာ္ေအာက္က ေျခမုန္႕ေလးေလာက္ေတာ့ျမတ္စြာဘုရားကိုအတုခိုးက်င့္ၾကံသင့္ပါတယ္လို႕က်ေနာ္ယံုတယ္ေလ၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
အဆံုးအမ ေတြဟာ လက္ေတြ႕က်င့္နုိင္ဖို႕အထိသိထားတတ္ထားရမဲ့တာ၀န္ဟာက်ေနာ္တို႔အားလံုးမွာရွိပါတယ္၊။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕အဆံုးအမတိုင္းဟာ၊သစၥာကိုဦးတည္ေနတယ္၊ပရမတၳသစၥာနဲ႕သမုတိသစၥာကိုဦးတည္ေနတယ္၊ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕
အဆံုအမတိုင္းကိုသစၥာျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါမွဘုရားအလိုေတာ္က်ျဖစ္ရမွာပါေနာက္တဆင့္ထပ္ျပီေတြးၾကည့္ရေအာင္ က်ေနာ္တို႔ညဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ ေလးေပါ့။
ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူလာျခင္းအေၾကာင္းအရင္းက ေလာကကို ဘာ၀နာမယညဏ္ျဖင့္ သုညတ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ ဒီအဆင့္ထိ က်ေနာ္တို႕သြားရမွာ အဲဒီမတိုင္ခင္ျပဳက်င့္ရမဲ့ အက်င့္ေတြထဲမွာ အစဥးီက သီလ(ကိုယ္က်င့္သိကၡာ)ဆိုတာ အားလံုးလက္ခံတယ္၊ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႕ဆီမွာ။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာပိုင္း အရမ္းအားနည္း ေနျပီ၊နုိင္ရင္ျပီး ရတာအကုန္ယူဆိုတဲ့
အေဟတုက၀ါဒေတြကို ရင္ထဲမွာထာေနၾကျပီး ေထရ၀ါဒဆိုတာပါးစပ္ေလာက္ပဲက်န္ေနတဲ့အေနထားပါ၊
ေထရ၀ါဒကိုလက္ေတြ႔က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မိမိအတၱကိုတတ္နုိင္သေလာက္ခ၀ါခ်ေဆးေၾကာရမယ္ေလ၊ပထမအဆင့္က လူကိုလူလို႔ျမင္တဲ့အျမင္ရွိဖို႔လိုပါတယ္၊ဒုတိယအဆင့္ကလူကိုရုပ္နာမ္အျဖင့္ျမင္ရပါ့မယ္ေနာက္ဆံုးတတိယအဆင့္ေရာက္ေတာ့မွ လူကိုသုညတအဆင့္ျမင္ပါလိမ့္မယ္၊မလြယ္ေတာ့မလြယ္မွန္းသိပါတယ္၊လုပ္ရမွာပါေလ၊ေထရ၀ါဒရႈေထာင့္ကေလာက
ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့.....
ေမတၱာနဲ႔ သုညတ ဒီနွစ္ခုကိုတိတိက်က်ကိုင္စြဲအသုံးခ်ရပါလိမ့္မယ္
မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕လြဲေနပါတယ္၊ နဲနဲေလးမဟုတ္ဘူးခင္ဗ် ၊အမ်ားၾကီးကိုလြဲေနပါတယ္၊ အခုဆိုရင္သာသနာေတာ္ႏွစ္ေပါင္း၂၅၅၂ႏွစ္ရွိပါျပီ၊က်ေနာ္တို႕ဆက္ျပီးလုပ္ရပါ့မယ္၊ေမတၱာဆိုေတာ့တျခားဘာသာေတြမွာလည္း ေမတၱာရွိေနတာပဲ ဘာကြာလဲ၊ဒါသိကိုသိရမယ့္ဟာေလေနာ္၊
ဒီေတာ့စဥ္းစားပါ ဘယ္လိုကြာလဲ၊ ေထရ၀ါဒကိုအမွန္တကယ္ခ်ည္းကပ္မယ္ဆိုရင္ အေရးပါတဲ့အခ်က္ထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္ညဏ္ပါတယ္၊ ဆရာ့ညဏ္၊စာအုပ္ညဏ္၊အငွါးညဏ္မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ပိုင္ညဏ္ပါ၊
က်ေနာ္လည္း သိသေလာက္ေလးျပန္ေျပာေနတာပါ၊ဒီသသနာေတာ္ၾကီးကိုအေျခခံျပီးတည္ေဆာက္ထားတဲ့ က်ေနာ္တို႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ဥပေဒ၊ေတြကို ျပန္ၾကည့္ေပးၾကပါ၊
ဒီေတာ့ဒီသာသနာေတာ္ၾကီး ပ်က္စီးျခင္း၊ကြယ္ေပ်ာက္ျခင္းဆိုတာ၊ က်ေနာ္တို႔ကြယ္ေပ်ာက္တာပါပဲ၊ဒီေတာ့ဒီတာ၀န္ဟာ
အာလံုးမွာရွိေနပါတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ျပန္ေျပာခ်င္တယ္ေလ ေမ့ေနမွာစိုးလို႔ပါဗ်ာ။
က်ေနာ္ဘာမွမဟုတ္ဘူး သာသနာေတာ္ကိုခ်စ္တဲ့သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ၊အဲ သာသနာေတာ္ကို ခ်စ္တဲ့သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ၊ သာသနာေတာ္ရဲ႔တန္ဖိုး ကို နား လည္ ေအာင္ က်ဳိးစာေနသူတစ္ေယာက္ပါ ထိုက္သင့္သေလာက္ လည္း နား လည္ ပါတယ္။
အေျခခံအက်ဆုံး က်မ္းစာ လို႔က်ေေနာ္တို႔နား လည္ေနတဲ့ပရိတ္ေတာ္ၾကီးေတြ ထဲမွာေတာင္ က်ေနာ္တို႔ မသိနိုင္ေသးတဲ့ လမ္းညြန္ခ်က္ေတြပါေနပါတယ္(မွတ္ခ်က္- ပညာရ်င္မ်ားတတ္သိနားလည္ျပီးသူမ်ား ကို မဆို လိုပါ ၊က်ေနာ္ကန္ေတာ့ ပါတယ္)
ေထရ၀ါဒပိဋကတ္ေတာ္ကို အေျခခံျပီးေရးတဲ့ စာမွန္သမွ်ဟာ သစၥာနဲ႔ မလြတ္ပါဘူး၊ ဒီေတာ့ စာဖတ္တိုင္း သစၥာ ဆိုက္ေအာင္ ဖတ္ဖို႕က က်ေနာ္တို႔တာ ၀န္ေလ၊
ျမင္တဲ့ အျမင္တိုင္း ကလည္း သစၥာ ဆိုက္ ေအာင္ ျမင္တဲ့ အျမင္ ျဖစ္ဖို႔ လို ပါတယ္၊ အငွားသိ ကို ဦးစားမေပး ဦးေခါင္းမခ်တဲ့ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကိုအငွားသိနဲ႔လမ္းဆုံးေနတာဟာျမတ္စြာဘုရားကိုေစာ္ကားေနသလိုပါပဲ လို႕ က်ေနာ္ ထင္တယ္။
ဒီေတာ့ အင္မတန္ေလးနက္သိမ္ေမြ႔တဲ့ ေထရ၀ါဒ ဆိုတာ သမုတိသစၥာေရာ ဓ ပရမတၳသစၥာကိုပါ ပိုင္ႏုိင္သိျမင္ေစတဲ့ အနိင္းမဲ့သင္ၾကား ခ်က္ ပါလို႔ မွတ္ ယူနား လည္ ေနမိပါတယ္။
Thursday, February 26, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)