ဘုရားပြဲ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲ

ေလာကီေရးရာ၌ျဖစ္ေစ၊ ေလာကုတၱရာေရး၌ျဖစ္ေစ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို ေဆာင္႐ြက္ရာ၌ ဦးတည္ခ်က္ကို တိတိ က်က် ပီပီျပင္ျပင္ ခ်မွတ္ရသည္။ ထိုဦးတည္ခ်က္ ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ နည္းဗ်ဴဟာကိုလည္း ႀကိဳတင္၍ ခင္းက်င္းရသည္။ “ဦးတည္ခ်က္”ႏွင့္ “နည္းဗ်ဴဟာ”ကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ႀကိဳတင္ေဆာင္႐ြက္မႈ မ႐ိွေသာ္ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္သည္ အႏွစ္သာရ ထိထိမိမိ အက်ိဳး႐ိွ႐ိွ အရာထင္ထင္ ေအာင္ျမင္ ျဖစ္ထြန္းလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
ေ႐ွးအစဥ္အဆက္ကပင္ “ဘုရားပြဲ”၊ “ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲ”မ်ား က်င္းပလာခဲ့ၾကသည္။ ယင္းသို႕ က်င္းပရာ၌ အခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ေသာ ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲမ်ားသည္ ဦးတည္ခ်က္ကို ပီပီျပင္ျပင္ မခ်မွတ္။ ဦးတည္ခ်က္ မပီျပင္ေသာအခါ နည္းဗ်ဴဟာလည္း ခိုင္မာမႈမ႐ိွ။ ထိုအခါ ဘာသာေရးအရ အႏွစ္အသား႐ိွ၍ ထိထိမိမိ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္အစား ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲမ်ားႏွင့္ (အခ်ိဳ႕ေဒသတြင္ ေလာင္းကစားပြဲ)တို႕ လႊမ္းမိုးေနသည္ကို ၾကားသိေနရပါသည္။ ဓမၼေရးရာ ကိစၥရပ္တြင္ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ႐ႊင္ပြဲတို႕ ေနရာယူလႊမ္းမိုးလာသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအဖို႕ ေကာင္းေသာလကၡဏာ မဟုတ္ေခ်။
ဘုရား႐ွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကို ႏွလံုးသြင္းပူေဇာ္သည့္ “ဘုရားပြဲ”တြင္ အၿငိမ့္၊ ဇာတ္၊ ဆိုင္း၊ ဗီြဒီယို၊ ႐ုပ္႐ွင္မ်ား ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ ထည့္သြင္းက်င္းပျခင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ရာက်ပါမည္ေလာ။ ကိေလသာ ႏိုးၾကြေစေသာ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ႐ႊင္ပြဲ၊ အၿငိမ့္၊ ဇာတ္၊ ဆိုင္း စသည္တို႕ျဖင့္ ဘုရားပြဲက်င္းပျခင္းသည္ “တစ္ႏွစ္တစ္ခါ၊ ငရဲ႐ွာ၊ လူ႕႐ြာဘုရားပြဲ” အဆိုကို မွန္ကန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။
ထို႕အတူ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲတို႕၌လည္း အၿငိမ့္၊ ဇာတ္၊ ဆိုင္း၊ ကပြဲမ်ား ထည့္သြင္းျခင္း၊ ဧယင္က်ဴးျခင္းတုိ႕သည္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးအား ပူေဇာ္ရာ ေရာက္ပါမည္ေလာ။ ေထရ၀ါဒီ ေထရ္အ႐ွႈင္ျမတ္ႀကီးမ်ားသည္ ကိေလသာပြားေစသည့္ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ႐ႊင္ပြဲ၊မ်ားကို ႏွစ္ၿမိဳ႕ေတာ္မမူပါ။ သူတို႕ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ သူတို႕ကို အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ႐ႊင္ပြဲထည့္ျခင္းသည္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ဆပ္ရာမေရာက္သည့္အျပင္ ဆရာ့ဂုဏ္ေက်းဇူးကို မသိတတ္ရာ ေရာက္ေနပါ၏။ အထူးသျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ႐ုပ္ကလပ္ေတာ္အနီးတြင္ ဧယင္က်ဴးအပူတိုက္ေနသည္မွာ မဖြယ္ရာလွေပ။ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ပုတ္ခတ္ၿပီး ဟာသမ်ားေတာင္ ေႏွာၾကပါသည္။ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းေသာ ဓမၼႏွင့္ လံုး၀ဆန္႕က်င္ပါ၏။
ဘာသာေရးပြဲမွန္သမွ် ဓမၼႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ အိေျႏၵရရ က်င္းပသင့္ပါသည္။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ႐ႊင္႐ႊင္လန္းလန္း ေဆာင္႐ြက္သင့္ပါသည္။ ဘုရားပြဲဆိုလွ်င္လည္း အႏိႈင္းမဲ့ ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္ ျမတ္ဘုရားကို ၾကည္ၾကည္ညိဳညိဳ ေလးေလးျမတ္ျမတ္ ပူေဇာ္ရာေရာက္ေအာင္၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲဆိုလွ်င္လည္း ပ်ံလြန္ေတာ္ မူသြားေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ႐ို႐ိုေသေသ ေလးေလးစားစား ပူေဇာ္ရာေရာက္ေအာင္၊ အႏွစ္အသား႐ိွ႐ိွ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေဆာင္႐ြက္အပ္ပါ၏။
ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲတို႕ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အေပ်ာ္အပါး၊ အေသာက္အစား၊ ေလာင္းကစားမ်ားျပဳၾကျခင္းမွာ ဗုဒၶႏွင့္ သံဃဟူေသာ ရတနာျမတ္ႏွစ္ပါးကို မၾကည္ညိဳ မ႐ိုေသရာေရာက္ၿပီး ဘာသာျခားတို႕အေနျဖင့္ အထင္ေသးဖြယ္ ျဖစ္ေစပါ၏။ ဘုရားပြဲ၊ ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲ၊ ဘာသာေရးအခမ္းအနားပြဲမ်ားတြင္ ျပဳျပင္ဖြယ္ရာမ်ား ႐ိွေနေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ပါသည္။
ဘုရားပြဲ လုပ္ရပ္ေတြမွာလဲ ဘုရားဖူးၾကတာနဲ႕ မတူၾကေတာ့ပါ ။ အေရာင္းအ၀ယ္ပြဲ၊ အၾကည္အ႐ႈပြဲလို႕သာ ေျပာဖို႕ေကာင္းေတာ့သည္ ။ အမ်ားက ဒီလိုခ်ည္း ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ ။ဘုန္းႀကီးပ်ံပြဲေတြကလည္း ပ်ံပြဲမဟုတ္၊ ျဖဳန္းပြဲ၊ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ႐ိုက္ပြဲ၊ သတ္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ဘာသာေရး၊ နာေရးပြဲေတြကလည္း မ်က္ႏွာႀကီး ေ႐ြးခ်ယ္ပြဲ၊ ဂုဏ္လိုပြဲ၊ ပကာသနၿပိဳင္ပြဲမ်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ေနၾက ေပၿပီ ။

လင္းဦး ( စိတ္ပညာ )