ယေန႕ေခတ္တြင္ ၀ိပႆနာရိပ္သာမ်ား မ်ားျပားလာသည္။ ရိပ္သာ၀င္ေသာ ေယာဂီမ်ားလည္း မ်ားျပားလာသည္။ အေရအတြက္ မ်ားျပားလာေသာအခါ ယင္းအေရအတြက္ထဲမွာ အရည္အခ်င္း႐ိွသူေတြလည္း ပါမည္။ စိတ္ဓာတ္ အဆင့္အတန္းျမင့္မားသူေတြလည္း ပါမည္။ စိတ္ဓာတ္အဆင့္အတန္း နိမ့္ပါးသူေတြလည္း ပါမည္။
တစ္ခါတြင္ ေယာဂီတစ္ဦးႏွင့္ စကားလက္ဆံုက်စဥ္ ကၽြန္ေတာ္က ရိပ္သာအတြက္ စားစရိတ္မ်ားကို လွဴေသာ အလွဴ႐ွင္တို႕ေၾကာင့္သာ တရားစခန္းဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေၾကာင္း။ ေငြေၾကးမခ်မ္းသာေသာေၾကာင့္ မလွဴႏိုင္သူေတြခ်ည္း ဆိုလွ်င္ တရားစခန္းဖြင့္ဖို႔ပင္ မလြယ္ေၾကာင္းေျပာရာ ထိုေယာဂီက “အလွဴ႐ွင္ေတြကဗ်ာ လွဴသာလွဴတာ၊ စခန္းက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို ၀င္ႏုိင္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။
ထိုေယာဂီ၏စကားကို အံ့ၾသစြာ၊ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ နားျဖင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားရေသာအခါ ဘာမွ်ျပန္၍ ေျပာခ်င္စိတ္ မ႐ိွေတာ့ပါ။ ေယာဂီတစ္ဦးကဆိုလွ်င္ “အိမ္က ၁၀-ရက္ခြာႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေတာ္႐ံုစြန္႕လႊတ္မႈ မဟုတ္ဘူး။ ပါရမီ႐ိွမွျဖစ္တာ။ ဘုရားဆိုရင္ ထီးနန္းကိုေတာင္ စြန္႕သြားတာ” ဟု မအပ္ရာ၊ မႏိႈင္းေကာင္း ႏိႈင္ေကာင္း ဆက္စပ္ေျပာသည္ကို ကုိယ္တိုင္ၾကားဖူးပါသည္။
ထိုသုိ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ၊ အရည္အခ်င္းအရ ညံ့ဖ်င္းေသာ ေယာဂီတို႕၏ ေထာင္လႊားေသာ၊ ၀ါၾကြားေသာ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူမ်ားကို ၾကားသိရေသာအခါ အခ်ိဳ႕သည္ “၀ိပႆနာတရား”အေပၚတြင္ပင္ သံသယ ၀င္လာၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ အႏိႈင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရား႐ွင္သည္ ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္ၿပီး ကိေလသာမ်ား အၾကြင္းမဲ့ ကင္းစင္ေတာ္မူ၏။ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေတာ္ ရေတာ္မူ၏။ ရဟႏၱာေထရ္ အ႐ွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမ်ားကလည္း ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ၿပီး ကိေလသာမ်ား ကင္းစင္သြားသည္။ သံသရာ၀ဋ္ ဆင္းရဲမွ အၿပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။
သို႕ျဖစ္၍ ၀ိပႆနာတရားအေပၚ မည္သို႕မွ် သံသယ၀င္စရာ မလို။ သို႕ေလာ သို႕ေလာ ေတြးေတာဖြယ္မ႐ိွ။ “၀ိပႆနာတရား”ႏွင့္ “ေယာဂီ” ကို ခြဲျခား၍ ျမင္တတ္ဖို႕ လိုပါသည္။ ေယာဂီေတြထဲမွာလည္း “အ႐ိုးခံေယာဂီ” ႏွင့္ “ဟန္ေရးျပ ေယာဂီ”၊ “စာတတ္ ေပတတ္ေယာဂီ”ႏွင့္ စာမဖတ္ ေပမဖတ္ ေယာဂီ”၊ “ေယာဂီအစစ္”ႏွင့္ “ေယာဂီအတု”ကို ခြဲျခားသိဖို႕လိုသည္။ တရားႏွင့္ တရားသမားကို ခြဲျခားစြာျမင္ရန္လိုေၾကာင္း ဓမၼဒူတ အ႐ွင္ေဆကိႏၵဆရာေတာ္က ဤသို႕ သတိေပး မိန္႕ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါ၏။
“............တရားဆိုတာ မေကာင္းတာ မ႐ိွဘူးတဲ့။ တရားသမားကသာ မျပည့္စံုရင္ေတာ့ မေကာင္းတာ႐ိွမွာပဲ။ တရားသမားဆိုတာကလဲ သူ႕အဆင့္နဲ႕ သူပဲေလ။ ဘယ္သူက ျပည့္စံုတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရမွာလဲ။ ဒါေပမယ့္ ေလာကမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ တရားေတြကိုပဲ ျမင္ၿပီးေတာ့ တရားကို မျမင္ဘဲနဲ႕ အျပစ္ေျပာတတ္တဲ့ လူေတြ ႐ိွတယ္။ တရားကို တကယ္ျမင္သြားၿပီဆိုရင္ တရားသမားကို သနား႐ံုပဲ သနားမယ္။ မျပည့္စံုေသးလို႕ အျပစ္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး”
အခုတကယ္ကို ဒီလို ေယာဂီေတြေၾကာင့္ “၀ိပႆနာ”ကို အျမင္တမ်ိဳးျမင္ေနၾကသျဖင့္ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးသားလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါတြင္ ေယာဂီတစ္ဦးႏွင့္ စကားလက္ဆံုက်စဥ္ ကၽြန္ေတာ္က ရိပ္သာအတြက္ စားစရိတ္မ်ားကို လွဴေသာ အလွဴ႐ွင္တို႕ေၾကာင့္သာ တရားစခန္းဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေၾကာင္း။ ေငြေၾကးမခ်မ္းသာေသာေၾကာင့္ မလွဴႏိုင္သူေတြခ်ည္း ဆိုလွ်င္ တရားစခန္းဖြင့္ဖို႔ပင္ မလြယ္ေၾကာင္းေျပာရာ ထိုေယာဂီက “အလွဴ႐ွင္ေတြကဗ်ာ လွဴသာလွဴတာ၊ စခန္းက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို ၀င္ႏုိင္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။
ထိုေယာဂီ၏စကားကို အံ့ၾသစြာ၊ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာ နားျဖင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားရေသာအခါ ဘာမွ်ျပန္၍ ေျပာခ်င္စိတ္ မ႐ိွေတာ့ပါ။ ေယာဂီတစ္ဦးကဆိုလွ်င္ “အိမ္က ၁၀-ရက္ခြာႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေတာ္႐ံုစြန္႕လႊတ္မႈ မဟုတ္ဘူး။ ပါရမီ႐ိွမွျဖစ္တာ။ ဘုရားဆိုရင္ ထီးနန္းကိုေတာင္ စြန္႕သြားတာ” ဟု မအပ္ရာ၊ မႏိႈင္းေကာင္း ႏိႈင္ေကာင္း ဆက္စပ္ေျပာသည္ကို ကုိယ္တိုင္ၾကားဖူးပါသည္။
ထိုသုိ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာအရ၊ အရည္အခ်င္းအရ ညံ့ဖ်င္းေသာ ေယာဂီတို႕၏ ေထာင္လႊားေသာ၊ ၀ါၾကြားေသာ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူမ်ားကို ၾကားသိရေသာအခါ အခ်ိဳ႕သည္ “၀ိပႆနာတရား”အေပၚတြင္ပင္ သံသယ ၀င္လာၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ အႏိႈင္းမဲ့ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုရား႐ွင္သည္ ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္ၿပီး ကိေလသာမ်ား အၾကြင္းမဲ့ ကင္းစင္ေတာ္မူ၏။ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေတာ္ ရေတာ္မူ၏။ ရဟႏၱာေထရ္ အ႐ွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမ်ားကလည္း ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ၿပီး ကိေလသာမ်ား ကင္းစင္သြားသည္။ သံသရာ၀ဋ္ ဆင္းရဲမွ အၿပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။
သို႕ျဖစ္၍ ၀ိပႆနာတရားအေပၚ မည္သို႕မွ် သံသယ၀င္စရာ မလို။ သို႕ေလာ သို႕ေလာ ေတြးေတာဖြယ္မ႐ိွ။ “၀ိပႆနာတရား”ႏွင့္ “ေယာဂီ” ကို ခြဲျခား၍ ျမင္တတ္ဖို႕ လိုပါသည္။ ေယာဂီေတြထဲမွာလည္း “အ႐ိုးခံေယာဂီ” ႏွင့္ “ဟန္ေရးျပ ေယာဂီ”၊ “စာတတ္ ေပတတ္ေယာဂီ”ႏွင့္ စာမဖတ္ ေပမဖတ္ ေယာဂီ”၊ “ေယာဂီအစစ္”ႏွင့္ “ေယာဂီအတု”ကို ခြဲျခားသိဖို႕လိုသည္။ တရားႏွင့္ တရားသမားကို ခြဲျခားစြာျမင္ရန္လိုေၾကာင္း ဓမၼဒူတ အ႐ွင္ေဆကိႏၵဆရာေတာ္က ဤသို႕ သတိေပး မိန္႕ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါ၏။
“............တရားဆိုတာ မေကာင္းတာ မ႐ိွဘူးတဲ့။ တရားသမားကသာ မျပည့္စံုရင္ေတာ့ မေကာင္းတာ႐ိွမွာပဲ။ တရားသမားဆိုတာကလဲ သူ႕အဆင့္နဲ႕ သူပဲေလ။ ဘယ္သူက ျပည့္စံုတယ္လို႕ ေျပာလို႕ရမွာလဲ။ ဒါေပမယ့္ ေလာကမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ တရားေတြကိုပဲ ျမင္ၿပီးေတာ့ တရားကို မျမင္ဘဲနဲ႕ အျပစ္ေျပာတတ္တဲ့ လူေတြ ႐ိွတယ္။ တရားကို တကယ္ျမင္သြားၿပီဆိုရင္ တရားသမားကို သနား႐ံုပဲ သနားမယ္။ မျပည့္စံုေသးလို႕ အျပစ္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး”
အခုတကယ္ကို ဒီလို ေယာဂီေတြေၾကာင့္ “၀ိပႆနာ”ကို အျမင္တမ်ိဳးျမင္ေနၾကသျဖင့္ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးသားလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လင္းဦး ( စိတ္ပညာ )
1 comment:
all letters are great. i really thanks you.
from winmyint
Post a Comment